Cocuklugumda kalmi$ masallardaki kahramanlar gibi girdin ansizim hayatima, sonsuz mutlulukla tani$tirdin beni, ve ardindan dü$ledigim masal tadinda olan hayati verdin..
Öyle bir sevgiyle doldurdunki hayatimi, o sevgi hayat kaynagim oldu.. Ve sen, sonsuza dek hic bir zaman vazgecemedigim A$KIM olarak kalacaksin!
$imdi hayata seninle, sevginle, mutlulukla dolu bir pencereden bakiyorum..
Hani mutluluk öyle bir co$kuyla icini doldururda kendini rüyadaymi$ gibi hissedersin ya, i$te ben o rüyadan uyanmak istemiyorum, bu mutluluk hic bitmesin istiyorum.. Cünkü seviyorum.. Cünkü seviliyorum..
07 Mart 2008 – 17:29